Φιλοσοφική Σχολή
Ε. Τσιτσιανοπούλου
Στη διάρκεια των παραδόσεων γίνεται συνοπτικά ιστορική περιδιάβαση της πνευματικής δημιουργίας της ελληνικής αρχαιότητας. Παράλληλα, βασικός στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών/τριών με επιλεγμένα αποσπάσματα έργων της κλασικής περιόδου, μέσω της αναλυτικής γραμματικής, λεξιλογικής, συντακτικής και νοηματικής επεξεργασίας τους, ώστε να μπορούν να αποδίδουν στα Νέα Ελληνικά και να κατανοούν το περιεχόμενο αδίδακτων κειμένων της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας.
Ν. Καναβού
Μ. Σιόντη
Μ. Σιόντη
Α. Κορολή
Οι Βάκχαι, η τραγωδία που συνέθεσε ο Ευριπίδης λίγο πριν από τον θάνατό του και τη λήξη του Πελοποννησιακού πολέμου, παρουσιάζει πολύπλευρο ενδιαφέρον και έχει, ως εκ τούτου, αποτελέσει αντικείμενο ποικίλων ερμηνευτικών προσεγγίσεων.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο θεός Διόνυσος, γιος της Σεμέλης και του Δία, ο οποίος καταφθάνει στη γενέθλια πόλη του, τη Θήβα, από την Ανατολή, συνοδευόμενος από Λυδές γυναίκες που τον ακολουθούν πιστά, με σκοπό να τιμωρήσει τους αρνητές του και να εγκαθιδρύσει τη λατρεία του. Κρύβοντας την πραγματική του ταυτότητα και προσποιούμενος τον νέο, γοητευτικό ιερέα οιστρηλατεί τις γυναίκες της Θήβας, που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να ανεβούν στον Κιθαιρώνα, και συγκρούεται με τον Πενθέα, εξάδελφό του και βασιλιά της πόλης, ο οποίος πρωτοστατεί στον πόλεμο εναντίον του.
Η διονυσιακή λατρεία και η θρησκευτικότητα εν γένει, ο ορθολογισμός και το άλογο στοιχείο, η πατριαρχία και η γυναικεία χειραφέτηση, οι έννοιες της καταπίεσης και της ελευθερίας είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύονται οι Βάκχαι, ζητήματα που απηχούν το πνευματικό κλίμα του ύστερου πέμπτου αιώνα π.Χ., αλλά συνάμα παραμένουν επίκαιρα.
Στο μάθημα θα συζητηθούν όλες οι προαναφερθείσες πτυχές της τραγωδίας, θα ψυχογραφηθούν τα πρόσωπα του δράματος και θα αναλυθεί η συμβολική διάσταση των χαρακτήρων. Παράλληλα, οι φοιτήτριες και οι φοιτητές θα έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν το κείμενο από γλωσσικής και υφολογικής απόψεως και να εξοικειωθούν με την ευριπίδεια τεχνική.
Α. Παπαθωμάς, Β. Λεντάκης
Γ. Βασίλαρος
Β. Βαϊόπουλος
Μ. Γκαράνη
Διδάσκουσα: Νάντια Φραγκούλη
Στο συγκεκριμένο μάθημα δίνεται έμφαση στην κατάκτηση των βασικών μεθοδολογικών και πρακτικών εργαλείων της Νεοελληνικής Φιλολογίας ως επιστήμης με αφορμή αντιπροσωπευτικά κείμενα του εικοστού αιώνα. Τα πρώτα μαθήματα, επομένως, θα λειτουργήσουν ως εισαγωγή στον κλάδο της Νεοελληνικής Φιλολογίας και στα εργαλεία του, ενώ στη συνέχεια θα προχωρήσουμε στην πρακτική εφαρμογή τους στη μελέτη αποσπασμάτων από αντιπροσωπευτικά πεζογραφικά και ποιητικά κείμενα του εικοστού αιώνα. Ειδικότερα θα μας απασχολήσουν το μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη Eroica (1938) και οι ποιητικές συλλογές του Γιώργου Σεφέρη Μυθιστόρημα (1935) και Κίχλη (1947), ως ενδεικτικά της λογοτεχνικής παραγωγής της γενιάς του ’30, και το μυθιστόρημα του Αντρέα Φραγκιά Άνθρωποι και σπίτια (1955), μαζί με ποιητικά παραδείγματα από το έργο των Άρη Αλεξάνδρου, Μανόλη Αναγνωστάκη και Τίτου Πατρίκιου ως δείγματα της νεοελληνικής μεταπολεμικής λογοτεχνίας.
Βασικές αρχές, μέθοδοι και κλάδοι της Γλωσσολογίας. Η πολυσημία της "γλώσσας". Η γλώσσα των ζώων. Γλώσσα και εγκέφαλος. Φωνολογία, μορφολογία, σύνταξη, σημασιολογία. Γλώσσα και ύφος. Φεμινιστική γλωσσολογία. Γλώσσα και λογοτεχνία. Λεξικογραφία.
Το μάθημα αυτό παρουσιάζει το επίπεδο της συντακτικής ανάλυσης μέσα από το πρίσμα της Γενετικής Θεωρίας. Πραγματεύεται τον τρόπο με τον οποίο δομούνται και παράγονται οι φράσεις και οι προτάσεις μιας φυσικής γλώσσας και διδάσκεται η μεθοδολογία ανάλυσης συντακτικών φαινομένων. Βασικό πρότυπο περιγραφής αποτελεί η Θεωρία των Αρχών και Παραμέτρων (Principles & Parameters Theory; Chomsky 1981 κ.εξ.) όπως αυτή διαμορφώνεται στο πρότυπο της Κυβέρνησης και Αναφορικής Δέσμευσης(Government and Binding; Chomsky 1981 κ.εξ., Chomsky & Lasnik 1993). Επιπλέον αναλύονται τα αποτελέσματα της εφαρμογής των αρχών και των πορισμάτων της θεωρίας στα συντακτικά δεδομένα της Ελληνικής. Θέματα εξέτασης: Βασικές αρχές της συντακτικής ανάλυσης και της Γενετικής Γραμματικής, συστατικότητα, Θεωρία του Χ-τονούμενο, λεξικό και ορισματική δομή, δομή και παραγωγή της πρότασης.