Περίληψη

Το γραμματικό γένος της Ελληνικής αποτελεί ένα πεδίο που έχει συγκεντρώσει το ενδιαφέρον πλήθους μελετών από τον χώρο της μορφολογίας και της σύνταξης. Τρία βασικά σημεία στα οποία συγκλίνει ένα σημαντικό μέρος της σχετικής βιβλιογραφίας είναι ότι το γραμματικό γένος:

• (α) αντιπροσωπεύεται μέσω των τιμών αρσενικό/θηλυκό/ουδέτερο
• (β) δεν δηλώνεται μέσω συγκεκριμένων σχηματιστικών
• (γ) είναι σε μεγάλο βαθμό μη ερμηνεύσιμο και μη προβλέψιμο

Στη συγκεκριμένη παρουσίαση, προτείνω μια εναλλακτική ανάλυση της αντιπροσώπευσης και της δήλωσης του γραμματικού γένους της Ελληνικής, η οποία εντάσσεται στο θεωρητικό πλαίσιο της Κατανεμημένης Μορφολογίας (Halle & Marantz 1993).

Το προτεινόμενο μοντέλο επαναπροσεγγίζει τα τρία παραπάνω σημεία και προβλέπει ότι:

• (α) η αντιπροσώπευση του γένους περιλαμβάνει σημασιακά χαρακτηριστικά όπως [±ανθρώπινο] και [±συγκεκριμένο]
• (β) η δήλωση του γένους γίνεται μέσω συγκεκριμένων φωνολογικών εκφραστών (phonological exponents), οι οποίοι μπορεί να είναι πρωτοτυπικοί ή μη πρωτοτυπικοί
• (γ) οι βασικοί μηχανισμοί απόδοσης γένους διέπονται από συστηματικότητα

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις δύο τελευταίες παραμέτρους της ανάλυσης και στο πώς μπορεί να προβλεφθεί η απόδοση και δήλωση του γένους σε νεολογισμούς και δάνεια.